Wystawienie świadectwa pracy po rozwiązaniu lub wygaśnięciu stosunku pracy to jeden z podstawowych obowiązków pracodawcy. W świadectwie pracy wykazuje się informacje, które mogą mieć wpływ na uprawnienia pracownicze w przyszłości, stąd przy wystawianiu świadectwa pracy wymagana jest szczególna rzetelność i dokładność.
Świadectwo pracy sporządza pracodawca w oparciu o przepis art. 97 Kodeksu pracy, a wytyczne w sprawie sposobu i trybu wystawienia świadectwa pracy reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie świadectwa pracy.
Stosownie do par. 1 ust. 1 powołanego rozporządzenia, w świadectwie pracy wykazuje się informacje wymagane do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i ubezpieczenia społecznego (np. prawa do urlopu wypoczynkowego, zasiłku chorobowego itp.).
Okresy choroby pracownika w świadectwie pracy
W praktyce pewne problemy powodować może konieczność uwzględnienia w świadectwie pracy okresów choroby pracownika. Jeśli pracownik został zatrudniony kilka czy kilkanaście lat temu, mógł w trakcie swojego zatrudnienia być kilkukrotnie czasowo niezdolnym do pracy. Są to okresy nieskładkowe, ale to jeszcze nie wszystko.
Sprawdź także: Kto płaci za L4 w ciąży
Świadectwo pracy wystawia się według określonego wzoru (ostatni wzór uwzględnia nowe uprawnienia pracownicze, wprowadzone nowelizacją przepisów z 26 kwietnia 2023). W ust. 6 pkt 11 tego świadectwa pracy pracodawca musi wykazać informacje o ilości dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, określone w art. 92 kodeksu pracy (wynagrodzenie chorobowe).
Należy jednak pamiętać, iż w ust. 6 pkt 11 świadectwa pracy wykazuje się okresy niezdolności do pracy z prawem do wynagrodzenia chorobowego, ale tylko za ostatni rok kalendarzowy zatrudnienia. Wynika to z faktu, że wynagrodzenie chorobowe przysługuje za 33 (albo 14) dni choroby w roku kalendarzowym, niezależnie od ilości pracodawców w tym roku.
Jeśli więc pracownik u pierwszego pracodawcy chorował np. 21 dni, a następnie zmienił zatrudnienie, to drugi pracodawca wypłaci wynagrodzenie chorobowe jedynie za 12 dni (albo już wcale).
Sprawdź także: Ile dni pracodawca może się spóźnić z wypłatą?
Czy L4 to okres nieskładkowy?
Inaczej sytuacja wygląda, jeśli chodzi o wypełnienie ust. 6 pkt 16 świadectwa pracy. Wykazuje się w nim tzw. okresy nieskładkowe, czyli również okresy niezdolności do pracy. Tyle, że w ust. 6 pkt 16 należy wskazać wszystkie okresy nieskładkowe (w tym okresy niezdolności do pracy) z całego okresu zatrudnienia, a nie tylko z ostatniego roku kalendarzowego zatrudnienia, w którym stosunek pracy rozwiązał się albo wygasł i w którym wystawia się świadectwo pracy.
Do tych okresów nieskładkowych należą okresy niezdolności do pracy spowodowane chorobą, za które wypłacono wynagrodzenie chorobowe, zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne oraz okresy pobierania zasiłku opiekuńczego.
Sprawdź także: Kiedy ZUS wypłaca L4
Konkludując – w świadectwie pracy w ust. 6 pkt 11 wykazuje się okresy choroby z tego roku, w którym ustał stosunek pracy, ale tylko te okresy, za które pracodawca wypłacił wynagrodzenie chorobowe. Z kolei w ust. 6 pkt 16 wykazuje się wszystkie okresy niezdolności do pracy za okres całego zatrudnienia pracownika.
L4 to okres nieskładkowy. Za czas zwolnienia lekarskiego pracownikowi należy się wynagrodzenie chorobowe albo zasiłek chorobowy, a od żadnego z tych świadczeń nie nalicza się składki na ubezpieczenie emerytalne czy rentowe. A więc pracodawca musi na świadectwie pracy L4 wskazać właśnie jako okres nieskładkowy.
Czy przyszły pracodawca widzi L4?
Przyszły pracodawca zobaczy jedynie te zwolnienia lekarskie, które zostaną wykazane w świadectwie pracy przez poprzedniego pracodawcę (o ile pracownik to świadectwo pracy przekaże – zdarza się czasem, że pracownik został zwolniony dyscyplinarnie i po prostu nie chce nowemu pracodawcy świadectwa pracy okazać).
Sprawdź także: Zwolnienie lekarskie online za darmo
Jeszcze dla formalności: okresy zwolnienia lekarskiego z prawem do wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego czy okresy pobierania świadczenia rehabilitacyjnego są okresami nieskładkowymi, natomiast okresy pobierania zasiłku macierzyńskiego zarówno za czas urlopu macierzyńskiego, jak i urlopu rodzicielskiego są okresami składkowymi – w okresie pobierania zasiłku macierzyńskiego pracownik ma finansowane z budżetu państwa składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.
