Kontrakty futures to rodzaj kontraktów terminowych i transakcja, w której jedna strona zobowiązuje się sprzedać ustaloną ilość instrumentu bazowego za dokładnie cenę w ściśle określonym czasie. Warto wiedzieć, czym charakteryzują się kontrakty futures i forward i jak w nie inwestować.
Czym są kontrakty futures?
Futures to instrumenty pochodne co oznacza, że naśladują kurs aktywów bazowych, np. indeksów albo akcji. Inwestor „zakłada się” z innymi uczestnikami rynku o to, jak wyglądać będzie cena określonego aktywa za kilka miesięcy.
Kiedy inwestor decyduje się na zakup kontrakty terminowego, to liczy na to, że kurs aktywa bazowego będzie wzrastał. Z kolei sprzedający kontakt terminowy, zakłada się, że kurs będzie spadał. Zysk wygeneruje ta strona, która właściwie przewidziała kierunek zmian kursowych.
Kontrakt terminowy rozliczony zostanie w ustalonym dniu wykonania kontraktu. Jest jednak możliwość wcześniejszego zamknięcia pozycji. Aby to zrobić, trzeba wykonać transakcję przeciwstawną. Co to oznacza? Jeżeli trader zajął krótką pozycję, musi kupić kontrakt terminowy o takich samych parametrach. Kiedy inwestor zajął długą pozycję, musi sprzedać kontrakt, aby zakończyć transakcję.
Podstawowa forma kontraktu futures jest taka sama, jak kontrakty forward. Jednak różnica polega na tym, że futures są produktem standaryzowanym, który zawierany jest przez pośrednika – na giełdach albo w izbach rozliczeniowych (pisaliśmy m.in. Giełda online). Z kolei kontrakty forward zawierane są na rynku OTC, bezpośrednio pomiędzy kontrahentami. W przypadku kontraktu futures ryzyko kredytowe jest niewielkie, pomimo istnienia prawdopodobieństwa, że kontrahent nie wywiąże się z umowy, gdyż strony transakcji utrzymują depozyty zabezpieczające.
Duża część kontaktów futures rozliczana jest gotówkowo. Jedynie kilka procent kontraktów rozliczanych jest w drodze dostawy bazowych aktywów. Możliwości wykorzystania tego typu instrumentów są następujące:
- Arbitraż – wykorzystanie chwilowej nierównowagi na rynku, w celu realizacji zysku bez ryzyka,
- Hedging – zabezpieczenie wartości planowanego albo obecnego portfela,
- Spekulacje – otwarcie na rynku derywatów, aby zrealizować zysk,
Cena kontraktu futures zbliża się do natychmiastowej ceny, kiedy skraca się czas do realizacji kontraktu. To efekt działania rynku oraz ekonomicznego myślenia traderów. Cena kontraktu futures informacje o oczekiwaniach rynku co do kształtowania się ceny spot w chwili określonej, jaki termin dostawy w danym kontrakcie terminowym.
Wzór wyceny kontraktu futures
W zależności od rodzaju kontraktu oraz przewidywanych wydarzeń, jego formuła wyceny może być zmienna, jednak podstawowy wzór wygląda w ten sposób: F = S x (1+ r x t), gdzie:
F = cena terminowa,
S = wartość bieżąca instrumentu bazowego,
r – stopa procentowa wolna od ryzyka w stosunku rocznym,
t – czas do wygaśnięcia kontraktu terminowego w latach.
Czym cechują się futures?
Cechy charakterystyczne tych kontraktów to:
- cena ich ustalana jest przez zlecenie giełdowe inwestorów,
- notowane są na giełdzie,
- standaryzowane są pod względem rodzaju oraz wielkości towaru i wielkości kontraktu oraz terminu jego wykonania, a także sposobu rozliczenia, jak również miejsca oraz godziny handlu,
- nie dochodzi w nich do rzeczywistej dostawy towaru.
Kontrakt terminowy a instrumenty bazowe
Kontrakt terminowy jest instrumentem pochodnym. To wynika z tego, że kurs konkretnego kontraktu uzależniony jest od ceny instrumentu bazowego, na którym opiera się. Do instrumentów bazowych zalicza się np.:
- indeksy giełdowe,
- spółki giełdowe,
- stopy procentowe,
- waluty,
- obligacje skarbowe.
Rodzaje finansowych kontraktów futures
Największa grupa kontraktów terminowych futures to finansowe futures. Ze względu na typ instrumentu bazowego, można podzielić je na 3 grupy:
- Walutowe transakcje futures – ich przedmiotem są waluty,
- Procentowe transakcje futures – ich przedmiotem są oprocentowane instrumenty finansowe,
- Indeksowe transakcje futures – ich przedmiotem są indeksy ekonomiczne.
Jeśli chodzi o walutowe transakcje futures, uważane są one za najstarsze formy tego typu transakcji, jednak pomimo to, ich udział w skali całego świata nie jest duży. Przedmiotem transakcji walutowych są waluty najbardziej rozwiniętych krajów, czyli dolar kanadyjski, dolar amerykański, funt, euro, frank, jen, itp. W tego typu transakcjach ceny walut są na określane w dolarach amerykańskich za jednostkę innej waluty, z kolei sam dolar wykazany musi być w innej walucie.
W przypadku procentowych transakcji futures, przedmiotem transakcji są papiery wartościowe, a także depozyty bankowe, które mają stałe oprocentowanie. Mogą występować tu krótkoterminowe instrumenty rynku pieniężnego, a także instrumenty długo oraz średnioterminowe rynku kapitałowego. Chodzi np. o weksle skarbowe, certyfikaty depozytowe, depozytu bankowe oraz obligacje.
Z kolei indeksowe transakcje futures są uważane za stosunkowo młodą grupę kontraktów terminowych. Zazwyczaj przedmiotem są indeksy giełdowe, ale również inne indeksy ekonomiczne, np. kursów obligacji, walutowe, usług oraz den towarów. Tego typu transakcje mają swoją charakterystyczną cechę, czyli nie dopuszczają fizycznej możliwości dostawy przedmiotu transakcji.
Strony kontraktu terminowego
Kontrakty terminowe zawierane są między dwiema stronami transakcji i są to:
- Sprzedający, który liczy na wzrost ceny instrumentu bazowego,
- Kupujący, który liczy na obniżkę ceny instrumentu bazowego.
Depozyt zabezpieczający oraz dźwignia finansowa
Jednak futures nie byłyby aż tak popularne, gdyby nie dawały możliwości o wiele szybszego zarobku, niż obrót akcjami (pisaliśmy: Ile można zarobić na giełdzie). Taka opcja możliwa jest dzięki dźwigni finansowej. Przykładowo, kiedy kurs CD Projekt wzrośnie z 200 do 210 zł, to mając akcje tej spółki, trader zyskuje 5% (pisaliśmy m.in. Inwestowanie w akcje).
Jeśli chodzi o kontrakty na te papiery wartościowe zysk może być o wiele wyższy. Umożliwia to dźwignia finansowa, która zwiększa wartość depozytu inwestora. Ponadto, kiedy trader czuje, że cena akcji określonej spółki będzie spadać, również może na tym zarobić. Jednak trzeba pamiętać o tym, że dźwignia finansowa to miecz obusieczny i może również powiększać straty.
Z kontraktami terminowym związana jest potrzeba posiadania właściwego depozytu zabezpieczającego. Na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie wysokość potrzebnego depozytu ustalana jest przez KDPW. Depozyty zabezpieczające zazwyczaj są stosunkowo wysokie, np. 40 tysięcy złotych.
Dlatego też futures są instrumentami, które wykorzystywane są częściej przez fundusze inwestycyjne, niż indywidualnych inwestorów. Jednak dzięki lewarowi, depozyt zabezpieczający może zostać obniżony np. z 40 tysięcy złotych do 4 tysięcy złotych (pisaliśmy m.in. Margin trading i lewarowanie).
Długie i krótkie pozycje
Kontrakty terminowe to umowa, która dotyczy przyszłego zobowiązania, dlatego też każdy może dokonać kupna albo sprzedaży. Zakup kontrakty nazywa się otwarciem pozycji długiej, natomiast sprzedaż to otwarcie pozycji krótkiej. Stronie kupującej kontrakt zależy na tym, żeby cena wzrosła, ponieważ wtedy jego działania przyniosą zysk. Z kolei stronie sprzedającej zależy na tym, aby cena spadła, gdyż właśnie wtedy zarabia.
Zamknięcie pozycji
W celu zamknięcia kontraktu przed terminem jego wygaśnięcia, trzeba dokonać transakcji odwrotnej w takiej samej ilości. Strona kupująca, czyli posiadacz długiej pozycji, powinien sprzedać kontrakt, natomiast sprzedający, czyli posiadasz krótkiej pozycji, musi zakupić kontrakt.
Pozycje są także zamykane automatycznie w dniu, kiedy kontrakty wygasają. W takim przypadku następuje automatyczne gotówkowe rozliczenie pomiędzy posiadaczami długich oraz krótkich pozycji. Na Giełdzie Papierów Wartościowych nie dochodzi do fizycznego rozliczenia rozliczenia kontraktów – chodzi o faktyczne dostarczenie przedmiotu kontraktu, np. waluty, akcji, itp.
Na światowych rynkach duża większość kontraktów jest rozliczana gotówkowo. Mała część, w szczególności kontraktów rolnych albo surowcowych, związana jest z fizyczną dostawą (pisaliśmy m.in. Inwestowanie w surowce).
Codzienne rozliczenia
W przeciwieństwie do rynków akcji, gdzie trader nie musi liczyć się z wydaniem gotówki, proces rozliczania kontraktów terminowych wygląda nieco inaczej. W tym przypadku działa mechanizm codziennego rozliczania zysków oraz strat, czyli mark-to-market.
Biorąc pod uwagę dzienną cenę rozliczeniową, zazwyczaj kurs zamknięcia, obliczane są straty oraz zyski wszystkich posiadaczy krótkich i długich pozycji. Jeśli chodzi o straty, to są one pobierane z depozytu zabezpieczającego. Tak się dzieje do pewnego progu granicznego.
Pisaliśmy także: Inwestowanie małych kwot
Jeżeli strata związana jest ze spadkiem poniżej tego progu, strona posiadająca kontrakt musi dopłacić gotówkę oraz uzupełnić depozyt do wartości początkowej. Jeżeli nie jest w stanie tego wykonać, jego pozycja błyskawicznie zostaje zamknięta.
Wygasanie oraz serie kontraktów
Każdy kontrakt na określony instrument jest notowany w seriach, a to oznacza, że różnią się one terminem wygaśnięcia. Daty wygasania określa giełda. Zasada jest taka, że najbardziej aktywny handel odbywa się na kontraktach, które mają najbliższy termin wygaśnięcia, ale przed ostatecznym terminem obrót przenosi się następną serię.
Ceny terminowe i gotówkowe
Jeśli chodzi o kontrakty terminowe, to cena uzależniona jest od instrumentu bazowego, jednak może się od niego różnić. Im jest dłuższy czas do wygaśnięcia kontraktu, tym różnica ta może być większa. Zależnie od rodzaju kontraktu, tego czy dotyczy on indeksu, akcji, waluty czy surowców, jego wartość teoretyczna będzie uwzględniała koszt pieniądza, dywidendy, wysokość stóp procentowych albo koszty magazynowania.
Jeśli chodzi o praktykę, to rzeczywiste ceny kontraktów z różnych powodów mogą się różnić od teoretycznej wyceny. Różnice w wycenach często wykorzystywane są przez różnych uczestników rynku, którzy liczą na to, że jeżeli nawet nie dojdzie do korekty tych różnic, to w dniu, a którym wygasa kontrakt, jego cena zrówna się z ceną instrumentu bazowego.
Kontrakty terminowe – rodzaje
Podstawowy podział kontraktów terminowych to:
- Kontrakty futures – to kontakty, które nawiązuje się róży pomocy giełdy, np. GPW,
- Kontrakty forward – to pozagiełdowe kontrakty.
Możliwy jest również podział ze względu na bazowe instrumenty, na których są oparte kontrakty terminowe:
- Kontrakty na akcje – a tym przypadku instrumentem finansowym są akcje,
- Kontrakty indeksy – mogą być to indeksy giełdowe albo sektorowe,
- Kontrakty na surowce – nie korzysta się z nich na GPW. Dostępne są na platformach tradingowych, a bazowym instrumentem są surowce, które notowane są na amerykańskiej giełdzie CME (pisaliśmy m.in. Jak inwestować na plus500 oraz Aplikacja do tradingu i Aplikacje giełdowe oraz Aplikacje do inwestowania na giełdzie),
- Kontrakty terminowe na waluty – bazowym instrumentem jest kurs walut.
Czym różnią się kontrakty terminowe od CFD?
Kontrakty terminowe bardzo często utożsamiane są z kontraktami CFD, czyli na różnicę kursową (pisaliśmy m.in. Najlepszy broker CFD). Chociaż te dwa rodzaje instrumentów pochodnych są podobne do siebie, nie należy w ten sposób ich traktować. Jakie mają podobieństwa?
- Są to instrumenty pochodne, czyli oparte na instrumentach bazowych, np. akcjach, surowcach,
- Zarówno w pierwszym, jak i w drugim przypadku używa się dźwigni finansowej,
- Możliwa jest zarówno krótka, jak i długa sprzedaż, czyli gra na spadki, jak i wzrosty.
Z kolei różnice między tymi rodzajami kontraktów to:
- Kontrakty terminowe znajdują się w regulowanym obrocie giełdowym, z kolei kontrakty CFD są instrumentami pozagiełdowymi,
- Kontrakty terminowe mogą wpływa na podaż oraz popyt na konkretnej giełdzie, czyli wpływać na wycenę określonych aktywów. Traderzy często sugerują się kierunkiem, jaki obierają kontrakty terminowe. Z kolei kontrakty CFD w żaden sposób nie wpływają na rynek, ponieważ handluje się nimi wyłącznie ze swoim brokerem,
- Kontrakty terminowe wymagają wyższego depozytu, niż kontrakty CFD,
- W przypadku kontraktów CFD płaci się za utrzymywanie pozycji, a jeśli chodzi o kontrakty terminowe, to swapy nie są naliczane,
- Kontrakty terminowe posiadają swój czas wygaśnięcia i nie można go w sposób automatyczny przedłużyć. Jeśli chodzi o kontrakty CFD, to jest to możliwe.
Zasady stosowania kontraktów terminowych
Poniżej zasady, które należy stosować, decydując się na inwestowanie w kontrakty terminowe:
- Zabezpieczanie się przed ryzykiem spadku bazowego instrumentu przez sprzedaż kontaktu terminowego, który wystawiony jest na instrument bazowy,
- Wykorzystanie kontaktów do spekulacji, czyli kupna kontraktu dokonuje się, oczekując na wzrost ceny podstawowego instrumentu, na który kontrakt jest wystawiony albo sprzedaży kontaktu dokonuje się, oczekując na spadek ceny podstawowego instrumentu, na który kontrakt został wystawiony.
Kurs i wartość kontraktu
Ważną kwestią dla tradera jest kurs oraz wartość kontraktu. Trzeba pamiętać, że nie da to te same wartości, tak jak w przypadku akcji. Ilość pieniędzy, jaką trader musi posiadać, aby kupić kontrakt, jest pochodną kursu, mnożnika, a także depozytu zabezpieczającego.
Kontrakty futures na akcje
W przypadku kontaktów terminowych na akcje zaangażowane strony muszą dokonywać transakcji na akacjach określonej spółki, po z góry ustalonej cenie oraz konkretnego dnia. Cena kontraktu określana jest na podstawie ceny spot akcji bazowych. Przeciwnie do opcji, zarówno kupujący, jak i sprzedający zobowiązany jest do przekazania akcji bazowych.
Kontrakty terminowe na akcje umożliwiają inwestorom spekulować na temat przyszłej ceny konkretnych akcji. Na rynku kontraktów terminowych zarówno kupujący, jak i sprzedający mają przeciwstawne przekonania co do tego, w jaki sposób będzie kształtowała się wartość bazowego instrumentu.
Nabywca kontraktu na akcje osiąganie zysk brutto w sytuacji, kiedy wartość instrumentu bazowego wzrośnie w chwili wygaśnięcia kontraktu kontraktów futures, a z kolei stratę brutto, jeżeli spadnie. A sprzedawca osiągnie zysk brutto, kiedy wartość bazowego instrumentu spadnie w chwili wygaśnięcia, a stratę brutto, jeżeli wzrośnie.
Jak działają kontrakty futures na akcje?
Przeciwnie do innych produktów, w tym przypadku trader nie płaci z góry pełnej sumy, ani nie posiada aktywów bazowych. Musi jednak zdeponować początkowy depozyt zabezpieczający, dzięki czemu będzie mógł wejść na pozycję futures na akcje. Jeśli chodzi o wymaganą kwotę depozytu, to stanowi ona procent wartości kontraktu.
Kontrakt futures na akcje ma swoją wartość referencyjną i aby ją znaleźć, trzeba pomnożyć cenę akcji bazowej oraz wielkość kontraktu. Wielkość kontraktu jest możliwą do uzyskania liczbą akcji bazowych, która reprezentowana jest w każdej umowie. Często jeden kontrakt zawiera 100 akcji bazowych.
Jeżeli trader nie ma pewności co do wielkości kontaktu, a także terminu zapadalności, może sprawdzić stronę internetową giełdy pod kątem specyfikacji określonego kontraktu. Informacje te w większości przypadków są bardzo łatwo dostępne. Inne informacje, które dotyczą właściwości oraz ryzyka produktu znaleźć można w dokumencie, który zawiera kluczowe informacje. Co więcej, za nazwą produktu znaleźć można kategorię ryzyka kontraktów terminowych na akcje.
Na początku zazwyczaj należy dostarczyć jedynie procent wartości kontraktu, a kontrakty futures na akcje to instrumenty o wysokiej dźwigni finansowej. To oznacza, że niewielkie zmiany cen mogą w znaczący sposób na nie wpływać.
Kiedy wymóg depozytu zabezpieczającego jest wyższy, trader zwykle musi zdeponować więcej depozytu zabezpieczającego, dzięki czemu będzie mógł wejść w pozycję na kontrakcie futures. Efektem tego jest niższa dźwignia.
Kontrakty futures cechują się minimalnym przyrostem ceny, do którego wahać się może określony kontrakt, nazywany tick size. Określone jest to w w specyfikacji kontraktu, który określony jest przez giełdę. Jednak z drugiej strony, wartość roku to faktyczna kwota pieniężna, która uzyskiwana jest albo tracona na kontrakt futures na ruch tiku, a także równa jest wielkości tiku, który pomnożony jest przez wielkość kontraktu.
Kontrakty terminowe na GPW
Kontrakty terminowe na Giełdzie Papierów Wartościowych pojawiły się w 1998 roku. W Polsce nie są aż tak popularne, dlatego też nie cechują się aż tak dużą płynnością. Z tego względu nie jest łatwo na mało popularnych kontraktach znaleźć drugą stronę transakcji.
Najpopularniejsze kontrakty terminowe na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie oparte są o indeks WIG20 i w ich przypadku nawiązywane jest mniej więcej 20 tysięcy tego typu transakcji w ciągu dnia.
Oprócz kontraktów FW20, spotkanie są również kontrakty na FW40, czy też kontrakty futures na indeksy sektorowe. Poza tym, na Giełdzie Papierów Wartościowych można znaleźć kontrakty na akcje ponad 40 najbardziej popularnych spółek, a także kontrakty na 4 pary walutowe. Z kolei wycofano kontrakty na obligacje oraz stopy procentowe ze względu na brak zainteresowania.
Jak zacząć inwestować w kontrakty terminowe?
Aby zacząć inwestować w kontrakty futures i inne, w pierwszej kolejności trzeba otworzyć konto inwestycyjne albo podpisać aneks do aktualnej umowy zawartej z domem maklerskim. W pierwszym przypadku inwestor będzie zobowiązany do przejścia testy wiedzy dotyczącego kontraktów terminowych.
Jeśli nie udzieli poprawnych odpowiedzi, może to skutkować odmową oraz brakiem możliwości inwestowania w kontrakty terminowe. Te instrumenty związane są z podwyższonym stopnie ryzyka, dlatego też brokerzy stosują tego typu zabezpieczenia. Oprócz kontraktów terminowych na GPW, niektóre domu maklerskie dają również możliwość handlu kontraktami zagranicznymi.
Zarabianie na kontraktach futures – ryzyko
Instrumenty pochodne cechują się wysokim ryzykiem inwestycyjnym. Oczywiście możliwe jest uzyskanie wysokich zysków, jednak również wysokich strat. W bardzo niekorzystnych okolicznościach wysokość poniesionych strat może przekroczyć wartość pieniędzy, które zostały wniesione jako depozyt. W przypadku spadku wartości depozytu zabezpieczającego poniżej poziomu wymaganego, klient zostanie wezwany do jego uzupełniania.
Jeżeli nie wykona tego w wyznaczonym terminie, część albo wszystkie pozycje otwarte mogą zostać zamknięte przez podmiot, który odpowiedzialny jest za rozliczenie zobowiązań inwestora, jednak klienta nie zwalnia to z obowiązku pokrycia w całości powstałego zobowiązania. Wymóg depozytu o wysokości niższej, niż teoretyczna wartość derywaty skutkuje utworzeniem dźwigni finansowej.
Kontrakty forward – co to jest?
Forward jest transakcją, w której strony zobowiązują się do wzajemnej wymiany 2 walut w ustalonym momencie w przyszłości. Kurs wymiany ustalany jest w chwili zawarcia transakcji oraz uzależniony od 3 czynników:
- Aktualnego kursu rynkowego,
- Różnicy stóp procentowych pomiędzy walutami, które biorą udział w przewalutowaniu,
- Okresu, na jaki zawierana jest transakcja.
Firmy, które chcą zawrzeć kontrakty forward, zobowiązane są do utrzymywania depozytu na rachunku bankowym, który jest zabezpieczeniem realizacji transakcji.
Rozliczenie może być dokonane na 2 sposoby:
- Na podstawie faktycznej dostawy, wówczas strony wymieniają się ustalonymi kwotami walut,
- Przez rozliczenie netto – to rozliczenie co do wartości, która wynika z różnicy między kursem TTW, a bieżącym kursem w dniu rozliczenia.
Jeśli chodzi o kontrakty forward, to nie wiążą się z nimi żadne dodatkowe koszty. Instytucje bankowe nie pobierają żadnej prowizji z tego tytułu. Co więcej, podczas trwania kontraktu, klient ma prawo do zmiany jego terminu wygaśnięcia. To równoznaczne jest ze zmianą kursu realizacji, a także ma taki sam skutek, jakby od razu klient zawarł transakcję na krótszy albo dłuższy okres czasu. Nowy kurs kontraktu wyznacza się poprzez zmianę w formule wyceny jedynie jedną zmienną, a dokładnie liczbę dni.
Tymi kontraktami handluje się na regulowanych giełdach na całym świecie, uznając je za pozagiełdowe transakcje. Wynika to z tego, że na rynku walutowym Forex nie ma centralnej lokacji handlu. Transakcje mogą odbywać się pomiędzy dwoma podmiotami za pomocą internetowych platform inwestycyjnych, a czasem nawet przy pomocy połączenia telefonicznego w dowolnym miejscu na świecie.
Kontrakty terminowe – ryzyko
Z inwestycjami w kontrakty terminowe związana jest część ryzyk w odniesieniu do innych instrumentów finansowych, czyli:
- ryzyko przyszłego kształtowania się kursu,
- ryzyko zawieszenia obrotu albo wykluczenia instrumentu finansowego z obrotu,
- ryzyko płynności instrumentu finansowego.
Jeśli chodzi o inwestowanie w kontrakty terminowe, to związane z tym jest jeszcze:
- Ryzyko zmienności – zmienność kontraktów terminowych może być o wiele wyższa, niż zmienność instrumentu bazowego,
- Ryzyko bazy – w tym przypadku cena instrumentu pochodnego może odbiegać od teoretycznej wartości, która wynika z wyceny instrumentu bazowego,
- Ryzyko instrumentu bazowego – wynika z ryzyk, które dotyczą instrumentu finansowego, którego kwotowania są podstawą wyceny albo rozliczenia kontraktu terminowego,
- Ryzyko dywidendy – jeśli chodzi o instrument finansowy, który oparty jest o notowania akcji albo indeksów cenowych, płatności tego typu komponentów indeksu mają ujemny wpływ na wycenę instrumentu bazowego, a w efekcie kontraktu terminowego na określony indeks. Jeśli chodzi o zmiany oczekiwań względem płatności dywidendy, to kurs kontraktu może się znacznie zmienić,
- Ryzyko rolowania, czyli konieczność zajęcia takiej samej pozycji na następnej serii kontraktu takiego samego typu, jak posiadany, ze względu na bliski termin wygaśnięcia kontraktu terminowego,
- Ryzyko dźwigni finansowej – aby zawrzeć transakcję, wystarczy ułamek wartości rzeczywistej transakcji, która została pobrana jako zabezpieczenie, a to tworzy efekt dźwigni finansowej.
Jak inwestować w kontrakty terminowe?
Aby skutecznie inwestować, niezależnie od wyboru rynku oraz instrumentów finansowych, warto stosować kilka uniwersalnych zasad:
- Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego – polega ona na tym, że inwestor lokuje swój kapitał w różne aktywa, nie tylko jeden. Dzięki temu w przypadku spadku ceny określonego instrumentu finansowego, ochroni część swojego kapitału, który rozlokowany jest w innych aktywach,
- Chłodna kalkulacja – decydując się na inwestowanie w kontrakty futures czy inne instrumenty, najlepiej podchodzić do tego bez emocji. Jest to niełatwe zadanie, jednak dzięki temu inwestycje będą bardziej skuteczne. Działanie pod wpływem stresu albo ekscytacji nie jest odpowiednie. Profesjonaliści są w stanie wyeliminować emocje i podejść do dokonywania transakcji na chłodno. To pozwala im podjąć odpowiednie inwestycje i zamykać transakcje, aby ograniczyć straty (pisaliśmy także: Inwestycje giełdowe),
- Nieustanne poszerzanie wiedzy – inwestowanie wiąże się z ciągłym uczeniem się. Decydując się na to zajęcie, warto i tym pamiętać, gdyż trzeba być na bieżąco z wszelkimi nowinkami giełdowymi. Warto korzystać ze szkoleń i kursów, które dostępne są zarówno przez internet, jak i stacjonarnie (pisaliśmy m.in. Kursy inwestowania na giełdzie oraz Kurs inwestowania na giełdzie online). Można także czerpać wiedzę z webinarów, jak również artykułów, które znajdują się w internecie,
- Akceptacja ryzyka inwestycyjnego – trzeba pamiętać o tym, że inwestowanie nierozerwalnie związane jest z ryzykiem. Aby skutecznie grać na giełdzie, inwestor musi to zrozumieć i zaakceptować (pisaliśmy: Jak grać na giełdzie). Może zdarzyć się tak, że inwestor straci cały swój kapitał i powinien być na to psychicznie przygotowany,
- Inwestowanie w futures albo inne instrumenty dokładnie tyle, ile można stracić. Jeśli osobie inwestującej pieniądze są potrzebne na inne ważne wydatki, takie jak bieżące opłaty, rachunki albo naprawa samochodu, nie należy przeznaczać ich na dokonywanie inwestycji. Nie należy również zapożyczać się u rodziny, znajomych, a tym bardziej w firmach pożyczkowych, aby mieć pieniądze na inwestowanie,
- Inwestowanie jedynie w te instrumenty finansowe, o których ma się pewne pojęcie. Nie należy lokować środków w aktywa, których się nie zna. W miarę zdobywania wiedzy oraz doświadczenia, można inwestować również w inne instrumenty finansowe,
- Inwestowanie zgodnie z planem – przed rozpoczęciem inwestycji, należy obrać odpowiednią strategię inwestycyjną. Można skorzystać z gotowych strategii, które dostępne są w internecie albo stworzyć własną, bazując na gotowych i czerpiąc z nich najbardziej odpowiadające inwestorowi elementy (pisaliśmy m.in. Day trading i swing trading). Warto trzymać się obranej strategii i nie zmieniać jej po kilku nieudanych transakcjach (pisaliśmy m.in. Jak zarabiać na akcjach oraz Jak zacząć inwestycje na giełdzie).
Podsumowanie
Kontrakty terminowe to instrumenty finansowe, które polecane są osobom, które mają już pewne doświadczenie inwestycyjne. Jeśli inwestor nie handlował wcześniej akcjami, powinien zacząć się tego kroku, dzięki czemu będzie mógł zapoznać się z rynkiem kapitałowym.
Kontrakty terminowe związane są z wysokim ryzykiem, ze względu na stosowanie dźwigni finansowej, a także koniecznością posiadania wysokiego depozytu zabezpieczającego. Warto pamiętać o tym, że kiedy ruchy kursowe instrumentu bazowego nie idą po myśli inwestora, często musi do tego dokładać dodatkowe pieniądze, aby nie być wyrzuconym z pozycji.
Pisaliśmy także: Jak inwestować w nieruchomości
Kontrakty terminowe mogą pomóc w w trakcie długotrwałej stagnacji na indeksach albo bessy, ze względu na możliwość gry na spadki. Typowy rynek akcji nie umożliwia podjęcia tego typu kroków, ponieważ zarabia się na nim tylko wtedy, kiedy wycena papierów wartościowych wzrasta.